ब्रोन्कसमा थम्बट्याक
पर्खालमा पोस्टर झुन्डाउन हामी मध्ये कति जनाले हाम्रो ओठको बीचमा थम्बट्याक राखेका छौँ?
यी हरेक अवस्थामा, सामान्य एनेस्थिेसियाद्वारा बाहिरी तत्व हटाइएको थियो र बिरामी पूर्ण रूपले निको भएका थिए।
यी अवस्थाहरू शैक्षिक उद्देश्यको लागि मात्र प्रस्तुत गरिएको हो, भविष्यमा धेरै चोकिङका घटनाहरू रोक्ने आशामा।
पर्खालमा पोस्टर झुन्डाउन हामी मध्ये कति जनाले हाम्रो ओठको बीचमा थम्बट्याक राखेका छौँ?
बदामहरू बालबालिकाका ब्रोङ्कसमा सबैभन्दा धेरै अड्किने वस्तुमध्ये हो। बदामले अन्य खानाले भन्दा धेरै ब्रोन्कियल सूजन गराउँछ।
सिक्का सबैभन्दा धेरै भेटिने बाहिरी तत्व हो जसलाई सामान्य एनेस्थिेसियाबाट हटाउन सकिन्छ।
डिस्क ब्याट्रीहरू सबैभन्दा खतरनाक दिक्क लाग्ने जोखिम हुन्, किनकि यसले एसोफैगस (कम्तिमा २ घण्टा) जलाउन सक्छ र छातीमा गम्भीर संक्रमण हुन सक्छ।
कलम वा सिसाकलमको बिर्को (वा अन्य खुला भाग) चपाउन खतरा हुन्छ, विशेष गरी यदि तपाइको कुर्सी पछाडि धकेलिएर तपाईंलाई ग्यास्प (स्वाँस्वाँ) हुन सक्छ।
सेफ्टी पिनलाई हटाउन सक्नु पूर्व खुल्ला सेफ्टी पिनको पोइन्ट एशोफागसको भित्ताबाट बिस्तारै निकाल्नुपर्छ।
यस पेन्डेन्टलाई अप्टिकल फोरसेप्स प्रयोग गरी तल्लो एशोफागसबाट हटाइएको थियो। बच्चाहरूले औंठी र कानका झुम्का पनि निलेका छन्।
रिन डोरको धातु “स्टपर” ब्रोन्कसमा अड्किने वस्तु बन्यो। शिशु वा बच्चाहरूको हातमा कुनै पनि हार्डवेयर (वा “काम गर्दा” कसैको ओठको बीचमा राखिएको) निलिएर ब्रोन्कसलाई ब्लक गर्न सक्छ।
बिदाहरू सामान्यतया खुसीका पल हुन्, तर विशेष चोकिङले जोखिम पनि पुर्याउन सक्छ।
केही सेकेण्ड भित्र नै, बच्चाको हातमा भएका एक वा बढी वस्तुहरू ब्रोन्कसमा अड्किन सक्छन्।
प्लास्टिक लाइट ब्राइट पेगमा समान एरोडाइनामिक गुण हुन्छ; तसर्थ तिनीहरू पनि ब्रोन्कसमा अड्किने तत्व बनेका छन्।
राइनस्टोनबाट बनेको कोटको बटनलाई एशोफागसबाट सिक्का हटाउनु भन्दा गाह्रो भएको थियो।
सूर्यमुखी बीउ कसैको मुखमा “हस्क” हुन्छ। यो खतरनाक हुनसक्छ (व्यावसायिक खेलाडीहरूलाई पनि), विशेष गरी यदि कोही लड्यो वा अचम्म भएर हावाको लागि ग्यास्प (स्वाँस्वाँ) गर्यो भने।
एक किशोरले प्लास्टिक पेन क्यापबाट धातुको क्लिप हटायो, यसलाई आधा गरी पट्टायो र गल्तीले उसको कुर्सी पछाडि पल्टिँदा यसलाई निल्यो। खुम्चिएको धातुको क्लिपलाई उसको माथिल्लो एशोफागसबाट हटाइयो।
एउटा ४ मिमिको क्रेयन इनहेल भएर बच्चाको ब्रोन्कसमा अड्कियो। त्यसलाई “भ्यानकुभर” फोरसेप्सले हटाइएको थियो जसलाई धेरै सानो ब्रोन्कियल बाहिरी तत्व हटाउन डिजाइन गरिएको थियो।
एउटा पातलो धातु ब्रिसलले बार्बिक्यू ब्रस भाँचिन सक्छ, ग्रीलमा टाँसिन्छ र खानामा छिर्छ। यो अवस्थामा, एकजना किशोरको जिब्रोको आधार भागमा ब्रिसल अड्किएको थियो।
“बटन ब्याकिङ” टेक्सटाइल हार्डवेयरको प्रकार हो। यो वस्तु एउटा बच्चाले इनहेल गरेर उसको दाहिने प्रमुख ब्रोन्कसमा अड्किएको थियो।
एउटा बामे सर्ने बच्चाको भोकल कर्डमा पुतली आकारको प्लास्टिक स्टिकर अड्कियो। यसले कमजोर बनायो, नराम्रोसँग रूवायो; सासलाई भित्र र बाहिर लिदाँ आवाज आउने; र कुकुर वा सीलको भुकाइ जस्तै आवाज निकाल्ने खोकी (क्रुप जत्तिकै) सुनिन्थ्यो।
धातु वा प्लास्टिकले बनेको जे सामान पनि पूर्ण रूपमा मुखभित्र हाल्नु राम्रो बानी होइन।
यो ढुङ्गा एक भर्खरको बच्चाले विद्यालयको खेल्ने मैदानमा इनहेल गरेको थियो। यो आंशिक रेडियोपेक भएका कारण, यसलाई एक्स-रेमा देख्न सकिन्छ, जसले प्रमुख ब्रोन्कसलाई ब्लक गर्छ।
एउटा किशोरीले डार्टिङ पिनलाई आफ्नो ओठमा राखिरहेकी थिइन् र यसलाई अचानक निलिन्।
एउटा बामे सर्ने बच्चाले यो “फिगर स्केट” चार्म निल्यो। यसलाई सामान्य एनेस्थेसिया प्रयोग गरी एशोफागस मुनिबाट निकालियो।
खानालाई सानो टुक्रा पारेर काट्नु सामान्यतया उपयोगी हुन्छ, तर कहिलेकाहीं एउटा बच्चाले मुखमा धेरै खानाका टुक्रा हालेर हावाका लागि रूनेछ। यो अवस्थामा, बेकनका ९ साना टुक्राहरू हटाउन आवश्यक पर्यो।
एउटा बच्चालाई दाँत निकाल्ने बित्तिकै खोकी लाग्यो। १२ दिन पछि ज्वरो आयो र झन् धेरै खोकी लागेका कारण उसलाई आकस्मिक कक्षमा लगियो।
यो किन्डर सरप्राइज एयरप्लेनको “प्रोपेलर” लगभग निलिएको थियो। केही पटक वान्ता भएपछि, बच्चाको नेसोफ्यारिङ्समा (नरम प्यालेट पछाडि) माथिल्लो तर्फ प्रोपेल गरिएको थियो।
यूरोपेली संघमा हरेक वर्ष अनुमानित ४०० बालबालिकाले (१४ वर्ष वा साना) चोकिङबाट ज्यान गुमाएका छन् ।[Ref:34]